Rozstępy czyli charakterystyczne linie pojawiające się na brzuchu, biodrach, pośladkach, ramionach stanowią jedną z głównych przyczyn kompleksów, szczególnie wśród kobiet. Dużą rolę w ich powstawaniu odgrywają czynniki genetyczne, ponieważ ich występowanie zauważa się także u młodzieży dorastającej, u których rozstępy pojawiają się na skutek przyspieszonego wzrostu masy ciała przy jednoczesnym braku wytrzymałości skóry na jej szybkie i dynamiczne rozciąganie.
Rozstępy – jak powstają?
Podczas analizy biopsji rozstępów zauważalne są zmiany wraz ze wzrostem wieku skóry. Perłowobiałe rozstępy posiadają tendencję do zwiększania się i stają się nawet 10 razy grubsze w obrębie warstwy rogowej w odróżnieniu od skóry normalnej. Atrofia skóry rozstępu prowadzi do zawijania się do wewnątrz warstwy rogowej naskórka, tym samym pozostawia ją na głębszym poziomie niż otaczająca ją zdrowa skóra. Co więcej – nie podlega ona naturalnym procesom złuszczania, które zachodzą każdego dnia w naszej skórze. Efektem tego jest wygląd nieuporządkowanego naskórka. Błona podstawna stopniowo się spłaszcza i traci charakterystyczne kosmki.
W konsekwencji daje to zmiany w błonie podstawnej w postaci utraty melanocytów, które nie mogą być aktywowane przez ekspozycję słoneczną. Rozstęp, który eksponowany jest na działanie promieni UV pozostaje biały. W obrębie skóry właściwej, gdzie dochodzi do atrofii tkanki z redukcją mitozy komórek (to proces, w którym jedna komórka dzieli się na dwie takie same komórki potomne), występuje bardzo niewielka ilość kolagenu i często bardzo niski bądź całkowity zanik włókien elastynowych.
Warstwa rogowa naskórka w obrębie rozstępu jest grubsza w zdrowej skórze. Dlatego też, rozstępy często noszą nazwę blizny, przypominając ją swoim wyglądem oraz kształtem.
Fazy rozstępów
Dużą rolę w procesie redukcji rozstępów odgrywa:
- czas ich powstawania;
- proces, w jakim powstały;
- stosowana farmakoterapia;
- zmiany hormonalne.
Pierwsza fazą każdego rozstępu jest etap zapalny, który charakteryzuje się silnym napięciem włókien kolagenowych i elastynowych, co sprawia, że zaczynają one pękać na powierzchni skóry tworząc sino- czerwone linie.
Tkanka łączna jest w tym czasie w silnym stanie zapalnym, ulega zniekształceniu, przekrwieniu, co wiąże się z powstawaniem obrzęku. Czasem towarzyszy temu świąd, pieczenie i widoczna wypukłość na powierzchni skóry.
Bliznowacenie rozstępu to nic innego jak faza zanikowa, kiedy rozstępy przybierają perłowy lub biały odcień. Pasma są atroficzne, wyczuwalne w dotyku, lekko zapadnięte w skórze.
Fazy naprawcze
Przystępując do niwelowania rozstępów, warto je podzielić na 3 grupy:
- świeże, czerwone rozstępy, które nie mogą mieć więcej niż 4 miesiące, wówczas terapia staje się skuteczna nawet w 100%;
- starzejące się, czerwone, mające od 5 do 12 miesięcy;
- stare rozstępy, wymagają większej ilości zabiegów oraz często połączenia terapii.
Rozstępy – sposoby leczenia
Technologie stosowane w terapii rozstępów możemy podzielić na:
- laserowe (frakcyjne nieablacyjne);
- zabiegi z użyciem prądu (RF oraz RF mikroigłowa);
- IPL.
Zabiegi wyżej wymienione indukują produkcję i odbudowę włókien elastynowych, a poprzez koagulację naczyń włosowatych redukują zaczerwienienie w świetle rozstępu. Liczba zabiegów niezbędnych do uzyskania zadowalających efektów waha się od 3 do 5 w odstępach 4-6 tygodniowych.
Działania z wykorzystaniem laserów nieablacyjnych wiążą się z niewielkim dyskomfortem, szybkim czasem regeneracji tkanek, ze względu na brak uszkodzenia ciągłości naskórka.
Poprawę wyglądu skóry obserwuje się od 3 do 12 tygodnia od wykonania pierwszego zabiegu, jednak ostateczna przebudowa wyindukowana zabiegiem może zakończyć się nawet po 6 miesiącach.
Podsumowanie
W celu przyspieszenia uzyskania satysfakcjonujących efektów oraz poprawy wyglądu skóry zaleca się stosowanie protokołów łączonych według oceny potencjału twórczego tkanek np; łączenia procedur laserowych z zabiegami mezoterapii oraz powierzchownymi peelingami. Powoduje to jednocześnie odbudowę struktur na różnych głębokościach – w tkance podskórnej, skórze właściwej oraz w naskórku. Warto podkreślić również, że praca z rozstępami jest ściśle związana z osobniczą reakcją klienta na procedurę oraz składniki i technologie w niej użyte.
